ایـــــن خـــــام ره نرفتــــــــه

خفتــــه خــبرندارد ســـردرکـــنارجانـان! کــه ایـن شـب درازباشــددرچــــشم پاسبانــان!

ایـــــن خـــــام ره نرفتــــــــه

خفتــــه خــبرندارد ســـردرکـــنارجانـان! کــه ایـن شـب درازباشــددرچــــشم پاسبانــان!

محــتال

اغلب،آنکه آتش می افروزد!

وآنکه آب بر تن آتشناک میریزد!   

هر دو یکی است!!

تا گم شود، سر کلاف حقیققت !

تاکه نتواند رساند، 

 سوخته دل را دگر،  

درپیچاپیج راهی صعب، 

به آستان خانه ی فتنه! 


آری اینست رسم معمول!             

و شیوه ی معهود!                              

درین روزگار کبود! 

تا تو دریابی که : 

دوست  دشمن است شاید!

و دوست هم دریابدکه:                

 شاید، تو دشمنی!

و باز هردو یکی است!! 


و هدف گوییا، همین بوده است!  

راستی پس تکلیف کجاست!؟ 

آیا کسی نشانی دارد؟!


نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.