ایـــــن خـــــام ره نرفتــــــــه

خفتــــه خــبرندارد ســـردرکـــنارجانـان! کــه ایـن شـب درازباشــددرچــــشم پاسبانــان!

ایـــــن خـــــام ره نرفتــــــــه

خفتــــه خــبرندارد ســـردرکـــنارجانـان! کــه ایـن شـب درازباشــددرچــــشم پاسبانــان!

منوچهر نیستانی (درته تاریک کوچه)

آنــچه ازیاران شنیــدم،آنــچه درباران گــذشت...

آنـــچه دربـاران ده،آن روز،بریــاران گـــــذشت 


های های مستـــها،پیچــــیده دربن بستـــــــها

طــرح یک تابــوت،دررؤیــــای بیماران گــذشت


کـوه ها را،درخیــــال پاک،تامــــــرزغـــــروب

سیـــلی ازآوای انــــدوه عـــــزاداران گــذشت


کاروان دخـــــتران شرمــــــگین روســــــــتا

لالـــــه درکف درمـــهی ازبهت بسیاران گذشت


درتـــه تاریـــک کوچــه،یـک دریچــه بسته شــد

انتـــــظاربی سـرانـــــجام بدانــــگاران گذشت


جای پائـــی ماندوزخــمی،سبزه زاران را،بــه تن

جمـــــعه ی جانانه ی گلــگشت عیاران گـــذشت


تابــــه گورســـتان رسد ـ دیـداراهــل خـــاک را

ماهــــتاب پیر ،لنــــگان ازعلفــــزاران گـــذشت...