ســــتاره ها (ترانـــه)

 شب شــدوبــازستـاره ها،کفــریْ ازســرگــذشـتِ مـا 

 زارونـــزارْمـــانــدن ازایـــن،بـازیِ سـرنــوشـتِ مــا  

 آن بالا هـــرروزمــیبینند، چــی برســرِهـم میـــآریــم 

 خــیانت میـکنیم میــگیم، ایــن هــم لطـف وگذشتِ مـا 

 یــامـــیزاریــم همــدیــگه را مــــیانِ باتــــلاقِ دروغ 

 آنـــگاه میـــخوایـْم باورکــنن،ایـن عــــملِ پَلَـشتِ مـا 

  زیــــرِپــایِ آدمـــها را ،بـس راحــت خالـــی میـکنیم 

  انــگاردکان واکـرده ایـم، امــــروزاوّلــین دشـتِ مــا 

  گویـــا هـــرآدمـــی داره، ســــتاره ای درآســـمان 

  حـالا مــاروپــونــه شدیـــم،واشــده بدجــورمشتِ ما 

  طــوفــانِ پســتی ها کنــون،میــخوردبـرمـا آنچــنان 

  آلـوده کــرده هـــم بــرون، هــم آن درونِ زشـتِ مـا 

  ســتاره ها با رقــص نور،به شـــادی دعــوت میــکنند 

  نمـــیدونــن تبـــدیل شــده،به دردوغــم هـرخشتِ ما 

  ازپـــسِ یـک عصــــیانِ مـا، وزپــــیِ بازْ آدم شـــدن 

  بـه قــصدِ رجـعت آمـدیـم، کــو فرجــامِ بــازگشـتِ ما 

  رودخونــه هــرچـند دورباشــه،حتـی خیلی دورترازدور 

  بازهـــم به دریـــامیـرســه،چون بــه خـدا سرشتِ مـا 

  خـــدایا ازتـــومــددی، شـایــدبــرگردیـم اصــلِ خـود 

  بِبَـــرتُـــوجــــاده یِ جنـت،پـــرکــن ازمـا بهشــتِ ما!