| ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | ||
| 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
| 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
| 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
| 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
آیدآن روزی که خاک ازخاک من برسرکنی
ترک من وقت وداع بادیدگان ترکنی
یک نگاه خیره خاکم را، پس آنگه پشت سر
تاکه مرگم رابرای خویشتن باورکنی
نیستم تا بنگرم درکوچه های بیکسی
زنده رویای مراباچهره ی مادرکنی!
زارچون ابربهاران برزمین باریده ام
گل نبودم که مرا بی اعتبارپرپرکنی
دوست دارم در شب خاموش سرد برکه ای
رازچشمان مراباچشم نیلوفرکنی
آه، دستان مرابیرون کن ازداغ وفا
تابه دفنی مهربان همتای یکدیگرکنی