روزگارعاشـــقی

یادم نرفـــته دیــده،بامـن چه کارهـامیـــکرد

رازِ رمـــزدارِدل را، رنــدانه افــشامیــــکرد

آذرخــشِ نــگاهــش ،ازپشـتِ دیــــوارِشـب 

بیـــراهـه یِ دلـش را،برمــن هویـدامیــکرد 

ارتــــدادِچــشمِ او ،ایــــمان ازدلـــم ربـــود 

آنگه چون الــپرِ*عـشق،شیرجه به دریا میـکرد 

شبـــنامه یِ دلـــم را درزیـــرِسنـگی آشــنا 

همـچون ورق پـاره ای، شـب پخش وپـلامیکرد 

درمانـده بــودم ازیـــن،چـون کودکان لـجاجت 

گــرچه گلِ وجــودش،نفــس رازیــبامیـــکرد 

آنــکه لهـیبِ عشـقش،دلــــم راخاکسـترکــرد 

چـون بــومِ بی آزاری،آرام تـــماشـامیـــکــرد 

اوکــه بالابلــــندِ، جنــگلِ چــشمِ مـن بــــود 

درپیــچِ کـوچـــه چــرا؟ چـشمِ دل حاشامیکرد  

روزگارِعــــاشـــقی، بخــششِ ابــــرِبـــــهار 

میـــکده مهــمانِ مــن،مـی رفــعِ بلا میــکرد 

آری تـــو ای خــدایِ خالــقِ عـــشق و شـباب 

آیــامعــــشوق ازازل، ایـــن نازو ادا میــکرد!؟

* اَلْپَـر،به معنی زرنگ،زیرک وشیطان است امادرزبان کردی به معنی پرش وپریدن میباشد که حقیردراستفاده ازاین کلمه هردومعنی رادرنظرداشته ام.

احمد شاملو ( سه شعر )

             اندیشیدن در سکوت.

               آن که می‌اندیشد

            به‌ناچار دَم فرو می‌بندد 

               اما آنگاه که زمانه                   

              زخم‌خورده و معصوم                                            

                به شهادتش طلبد 

                  به هزار زبان

               سخن خواهد گفت. 

               ************                

                   نمی‌خواستم... 

        نمی‌خواستم نامِ چنگیز را بدانم 

         نمی‌خواستم نامِ نادر را بدانم 

    نامِ شاهان رامحمدِ خواجه و تیمورِ لنگ، 

        نامِ خِفَت‌دهندگان را نمی‌خواستم 

                وخِفَت‌چشندگان را. 

            می‌خواستم نامِ تو را بدانم.

          و تنها نامی را که می‌خواستم 

                       ندانستم.

                 ************

                     بُهتان مگوی 

                     بُهتان مگوی 

      که آفتاب را با ظلمت نبردی در میان است. 

          آفتاب از حضورِ ظلمت دلتنگ نیست 

                 با ظلمت در جنگ نیست.

             ظلمت را به نبرد آهنگ نیست، 

 چندان که آفتاب تیغ برکشداو را مجالِ درنگ نیست.

             همین بس که یاری‌اش مدهی 

                    سواری‌اش مدهی.

                    ************

جــلــیل صــفربیـــگی

                           دستــــــش در گلــــت بود 

                    وتازه دســـت از مــــــــن شسته بود 

                           که عاشــــــقت شـــــدم  

                    دست در گل و لای سیــــــــنه ام برد 

                    وساعت قلبــــــم را به نام تـو کوک زد 

                                    ابلیز خوردم 

                                    کسیب شدم 

                     و افتادم از چاهی هر دو سر سوراخ 

                                         آخ! 

                                  زمین سفت بود 

                           وگلم هنوز خشک نشده بود 

                               که پا در حوا شدم  

                                وافتادم در چاهی  

                             که آدم بشو نیستم دیگر

م.رامــا(دیکــــته)

    بـــچه ها !!

    کاغــــــــذی بردا ریــــــد

    بــــنویســـید: کـــبوتر زیـــباست

    بـــــنویســـید: کـــلاغ بی نــــهایت زشت اسـت

    بــــــنویســـید که آذرخــــوب اسـت

    بـــــــنویســـید که دارا فــــردا، 

                                قـــــــهرمان می زایـــــــد

  بـــــــنویســـید که دارایــــک ...       دارد

    بــــــــنویســــید که آذر

                           بـــــی عـروســـــــک هم

    تاشـب جمــــــعه ی آینــــــده،

    مـــــشق تان این باشـــــد

                             که پــــــدردنـــــدان دارد،

                           اما، نان نـــــداردبــــــخورد.