رهی معیری (سوزد مرا... )

ساقــی بده پیــمانه ای ، زان مـی که بی خویــشم کـند

بـرحسن شورانگــیز تو، عاشـق ترازپیـــــــــشم کنــد

زان مــی که درشبهـای غم ،بــاردفروغ صبــــــــــحدم

غافــل کـندازبیــش وکـم ،فــارغ زتشـویـــشم کنـــــد

نــورسـحرگاهــی دهــد ،فیــضی که میخواهـی دهـــد

بامسـکنــت شاهـــی دهد، سلــطان درویـــشم کنــــد

سـوزدمــرا سـازدمـرا ، درآتــــــش اندازد مـــــــــرا

وز مــــن رهاســازدمـرا ، بیگانـــه ازخویـــشم کنـــــد

بســتان تو ای ســروسهـی ، سـودای مســتی از رهـی

یغــما کنـــداندیــــشه را ، دوراز بداندیـــــــشم کنـــد