ایـــــن خـــــام ره نرفتــــــــه

خفتــــه خــبرندارد ســـردرکـــنارجانـان! کــه ایـن شـب درازباشــددرچــــشم پاسبانــان!

ایـــــن خـــــام ره نرفتــــــــه

خفتــــه خــبرندارد ســـردرکـــنارجانـان! کــه ایـن شـب درازباشــددرچــــشم پاسبانــان!

عبید زاکانی

بادصــبا جیب سمــن بـرگــشاد

غلــغل بلـبل به چمـن درفتـــاد


زنــده کند،مـرده ی صدسالـه را

بادچــوبرگل گـــذرد ، بامـــداد


زمـزمه ی مـرغ سحـرخوان شنو

تانـــکنی نغمـه ی داود، یـــــاد


موسـم عیش است،غنیــمت شمار

هــرز مده عمـروجوانــی،به بـاد


وقـت به افسوس ، نشایــدگذشت

جام مــی ازدست،نــبایدنــــــهاد


تابتــوان خـاطــرخود،شـــــاددار

نیـست براین ،یـک دونفـس اعتماد


خـاک همـان است کــه بربـــادداد

تخت سلیــمان و سریـــرقـــــباد


چـرخ همـان است که برخاک ریخت

خـون سیــاوش وسـرکیـــقبــــاد


انـــدوه دنیا بــــگذار ای عبـــــید

تابتـــوان زیست،یکـی لحـــظه شاد


نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.