فروغ فرخزاد (ای شب)

ای شب از رویای تو، رنگیـــــــــن شـده

سینــه ازعطــرتوام سنگیـــــــــن شـده

ای بـه روی چشــم مـن،گستــرده خویش

شـادیــم، بخشیـــده ازانــــــدوه بیــش

ای مرا ، باشـــورشعـــرآمیختــــــــه

ایـن همــه آتــش بـه شعـرم ریختــــه

همچــو بارانــی کـه شویـدجسـم خاک

هستــیم زآلودگیــها کـــــرده پـــاک

ای تپــش های تـن ســـوزان مــــن

آتشـــی درمــزرع مـــــژگان مــن

عشـــق چون درسینـــه ام بیدارشد

ازطلــب پــا تـاســرم ایثـــارشــد