بلای آسمانی!

این مطلب توسط نویسنده‌اش رمزگذاری شده است و برای مشاهده‌ی آن احتیاج به وارد کردن رمز عبور دارید.

عماد خراسانی (گرچه مستیم)

گرچـــه مستیم وخرابــیم چـوشبـــهای دگـر

بازکن ســـاقی مجــلس, سرمینــای دگــــر

امشبی راکـــه درآنــیم،غنیــمت شمــریـــم

شایــــدای جـان ! نرسیـــدیم به فردای دگر 

مستِ مســتم مشـــکن قدرخودای پنجــهٔ غم

من به میخانــــه ام امشب توبـروجـــای دگـر

چه به میخانـــه چه محــراب حرامـــم باشـــد

گــربه جز عـــشق توام، هست تمنـــای دگـر

تا روم ازپـــیِ یــارِدگــــری می بایــــــــد 

جـزدلِ مــــن دلـی وجـــزتو دلآرای دگـــــر

نشنیـــده است گلــی بوی تو ای غنچـــهٔ ناز

بـــوده ام ورنـه بسـی همــدم گلــهای دگـر

توسیــه چشـــم چوآیٔـی به تماشـــای چمـن 

نگــــذاری به کسی، چشــم تماشـــای دگر

باده پیــــش آرکه رفتند ازایـن مکــــتب راز

اوســـــتادان کــه فزودند، معــــمّای دگــر

این قفــــس رانـبود، روزنــی ای مرغ پریش

آرزوساخــــته بسـتانِ طـــــرب زای دگـــــر

گـربهشـــتی است رخ تست،نـــگارا کـه درآن

میــــــتوان کردبه هـرلحــــظه تماشــای دگر

ازتــوزیــباصـــنم،اینــقدرجفا زیــــــبا نیـست

گــــیرم این دل نــتوان داد بـــه زیـــبای دگر

مــی فروشــان همــه دانــند،عــــمادا که بود

عاشـــــقان راحـرم ودیــرو کلیــــسای دگًـــر

تــــکراردیدارعشــــق

 آفتــاب ذهـــن تو وقـــتی باشب افــکارمن، تصــادم میــکند

مـن میفهـــمم کـه چــقـدربیخـــودی آزارت داده ام 

وچگـونــه درنامتنـاهــی برزخ اندیشـه ام،

پـــــروانـه ها رابه دست بادنخــوت ،

به جنــگ فرسایشـی مذهـب وپنجــره روانـه کرده ام!

بازکنـــید پنجــره های روبه آفــتاب را

بازکنــید اذهـان نـم زده ی رطوبت گرفــته را

شایـــدانــواربیــــــجان زمسـتانی ،

باعـث شودقــــاصدک های گرفتــارشده 

درپســـتوی نمــناک افـکارتان ،

آخرالامرراهشــان را، باگـذاشـتن بارشان بـازیابــند

هرچه باشـد نـور نـوراست

ومــــن سالهائـــی چنداست که زیـن سوی آسمـان به آنســوی آن نه راهـی یافـته ام

                     ونــــه خواستـه ام دریـا را ازچــشم آفتــاب بنـــگرم

                              کـــه مـرا چنین زهــره ای هرگـزنبوده

امـــا توای انگــــــیزه ی صبــوری برای دیدن بـــهاری دیـــگر،وسپــس پاییــز دیـگر

             من چــه کنـم تاازمهــــتاب وستـاره دل بکنم ؟

              یاازآئیـــنه ای چون زلال چشمــه ای وحشی

             که درعمق دورآن،توبالبخـندی آشنانشستـه ای !

                         نــــگو:  زبانت لال...

                   نـــــگو:  خدایـا دوربادش...

بگـــــــذاربرخـــلاف نظــم آفـــرینش، آنـــجا انتــظارت رابکـشم

میـــدانی عمـــری را اینجابـه انتــظاری شیریــن سـرکردم،وتوآمـدی

میـــدانم آنجـا بازمیآئــــــی،میخـــــواهم ...

خدا،انبیـــاء،فـرشتگان وسایرآفــریدگان، 

لحــــظه ی رویاروئــــی من وتـــورابنـگرندتا ابدیت،

وعشـــــــق نمادوخمیـرمایه ی ، دنیاهای جدیـــــدگــردد

تـــــکراردیــدارعشـــق همیشـه دیدنـی ترین آفرینـش

آفریــــــدگاربوده است. 

                                 " بـــــــرای دوست خوبــم قائــدی عـزیزوعشقش مهنـــاز "

نـــــــگاه

روزی کـــه نگاهـت را، من درآئینــــه دیـدم 

یاران وعاشـــــــقان را،به یاری طلبــــــیدم

ازهــرکسـی که آمـدسراغـت راگـرفـــــتم

وزهـــرکه آشـــنابـود،احـوالت می پرسیدم 

ازایــن آمدوشــدها،هیـــچ دردی درمان نشد

ازآن بــــگومگوها،بــــه جایــی نرســــیدم

کم کم دلــــهره افتاد،درســویدای دلـــــــم

شـایـدفـرشتـه ای را،لابـدبه خـواب دیـــــدم

یااینـــکه آن چشـــمان،عمـــیق واساطـــیری

تحت رؤیــائی صــادق،من درآئیــنه دیـــــدم!

گـراینچــــنین نبوده،پـس آن دوچشم سرکـش

کـجاپنـهان است که مـن،هیــچ جانشـان ندیـدم

گفــــتم خدایـانـه من ازجستـــجو خســـته ام

بل ازتــومیخـواهــم که،دهـی کمی امیــــدم

گـر بدانم آن نـگاه،موجـوددریـن جـهــان است

سـوی یافتــنش یقین،دست ازجهــان کشـیـدم

بـادصبـا راقـسم ،بـردوســــتی قاصـــــــدک

دادم وگفــتم بـگو،ازهجــرش پـاک بریــــــدم

یاخــودرانشـان دهـد،تاکـل شــهربســــــوزد

یـااشـارتــی کنـد،تـاکــه باســردویــــ ـــدم

هـرشب تاصبــح درخیـال،کـه فـردامی بینـمت

هـرصبــح تاشب میـان کوچــه ها کشانیــــدم

تـک تـک خانــه های آن محـــــله ی موعـــود

دنبــال توآمــدم، بردرشــــان کـوبیـــــــــدم

تجـربــه داریـدشما،ای عاشــــــقان بگوئیـــد

دیـــگرچه دردی برجـان،بایــدمن میکشــــیدم؟

گفــــتم نـگاهی دگـر،کفایـت کنــــدمـــــرا

آنـــگه چـون خسـی ناچیز،درآب برقصانیــــدم

نـه، زهــره ای ندارم،نگاهــش درمـن افتـــــد

لطــفی نمائیــدشمـا،درخاکــش اندازیـــــــدم

آرادتــوعهـدی بستـی ، بــــادل تاروزمــــردن

دست ازطلـب نـداری، تابــه او رسـانیــــــــدم