ایـــــن خـــــام ره نرفتــــــــه
خفتــــه خــبرندارد ســـردرکـــنارجانـان! کــه ایـن شـب درازباشــددرچــــشم پاسبانــان!
ایـــــن خـــــام ره نرفتــــــــه
خفتــــه خــبرندارد ســـردرکـــنارجانـان! کــه ایـن شـب درازباشــددرچــــشم پاسبانــان!درباره من
یکی ازابناء بشرکه هنوزدرسی سال گذشته مانده! بااینکه انحطاط اخلاقی جامعه ازجمله تزویروریاونان به نرخ روزخوردن اطرافیان را
هرروزمی بیند،امامعلوم نیست چرانمی خواهد این واقعیت هاراباورکند،تاجاییکه بارهاازاین افرادضربه خورده است!
غیرازسادگی واعتمادبه همه،تنهامیتوان گفت آدمی پرازاشتباه وکاملابی توجه به مادیات،مگربه اندازه ی پوشیدن خوب وخوردن اندک!
ادامه...
دکترشریعتی
چنین می اندیشم
1- عشق به انسان هر قدرتی را از پای در خواهد آورد
خوشا روزگارانی که چشمها بر لبها حق اولویت داشتند !
2- حقیقتا چندش آور است
هیس هیس مارهای تک دندان !
شبنمی می ماند آدمی و عمر چهل روایتش،
به لحظه رویت نوربر سطح سبز برگی
می لغزد و بر زمین می چکد....
تا باری دیگرو کی ؟وچگونه ؟وکجا ؟
3- ای که تو آن من دیگرم یای تو که آن توی دیگرتم
زاد سفر برگیر و قدم در راه نِه که من در پایان راه
بی صبرانه منتظر رسیدن توام ...
بــه مــن تکیــه کــن!
مــن تمــام هستــی ام رادامنی می کنــم تــا تــو ســرت را بــر آن بنــهی!
تمــام روحــم راآغــوش می ســازم تا تــو در آن از هــراس بیــاســایی!
تمــام نیــرویــی را کــه در دوســت داشتــن دارم
دستــی می کنــم تــا چهــره و گیســویــت را نــوازش کنــد!
تمــام بــودن خــود رازانــویی می کنــم تــا بــر آن بــه خــواب روی!
خــود را، تمــام خــود رابــه تــو می سپــارم.
تــا هــر چــه بخــواهی از آن بیــاشــامی!
از آن بــرگیــری، هــر چــه بخــواهی از آن بســازی،
وهــر گــونه بخــواهی، بــاشــم!
از ایــن لحظــه مــرا داشتــه بــاش!
4- پروردگارم ،مهربان من از دوزخ این بهشت، رهایی ام بخش!
در اینجا هر درختی مرا قامت دشنامی است
و هر زمزمه ای بانگ عزایی و هر چشم اندازی سکوت گنگ و بی حاصلی ...
در هراس دم می زنم
در بی قراری زندگی می کنم.
و بهشت تو برای من بیهودگی رنگینی است
من در این بهشت ،همچون تو در انبوه آفریده های رنگارنگت تنهایم.
"تو قلب بیگانه را می شناسی ، که خود در سرزمین وجود بیگانه بودی"
"کسی را برایم بیافرین تا در او بیارامم"
دردم ، درد "بی کسی" بود ...
صفحه-3 ( جمله وپاراگراف اندیشمندان )
*جنید : -جنیدبامریدان ازمیدان بغدادمیگذشت ،سارق مشهوری که کوهستان های حومه شهر
را در زیرشمشیرخویش گرفته بود، برسرداربالابرده بودند، عبرت خلق را، جنیدپیش آمدوبرپای
اوبوسه زد! مریدان خروش کردند، گفت :برپای آن مردبایدبوسه دادکه درراه خویش تابدین جا
بالا آمده است!
*دکترشریعتی: رقت بارترین منظره ای که مرگ رانیزمیگریاند، التماس یک گرگ است! ناله ی
عاجزانه ی یک شیراست! نه، گریستن یک مرداست!.
=آدمی درزندگی همواره خودرامیپوشاند، همواره درزیرنقابی که به چشم دیگران زیبامیآید،
مخفی است، تنهادوجااست که هرکسی خودش است: بسترمرگ وسلول زندان.
=روح های اندک( کوچک )درادبیات وغزل وقصیده میمانند،دلهای محتاج تربزودی به عرفان
میرسند.
= تملک ویژه ی عشق های طبیعت است که اورابرای خودمیخواهد،"دوست داشتن"است که
اورابرای او میخواهد
= پدر به وظیفه عمل میکندوباعقل می اندیشد، مادربه عاطفه عمل میکند، بادل می اندیشد.
=آخرت گریزگاه کسانی است که ، یادردنیاچیزی نداشته اند ، یادنیارابه چیزی نگرفته اند.
=عمل معلول فهمیدن نیست، معلول ایمان است.بعدازعمل آنگاه بایدکوشیدتافلسفه احکام
فهمیده شود! هرمومنی بایدروزه بگیرد، نمازبخواند، نیایش کند، جهادکندو...وپس ازعمل
بیاندیشدکه چرا؟ اصل تقلیدوتعبدچنین است!!
*ناشناس : نظریاتی درخصوص فلسفه :
-گفتم این فلسفه وشعرچه باشد گفتادست وپایی شکل وآنگه نظربینایی
-حکیمان بخصوص مشاییون باعقل میاندیشند. عین القضات درموردآنها میگوید: آنهاشریعت
راعاطل مینهند و خودبه باطل میروند.
مشاء یعنی روندگان، چون این عقلیون درحال راه رفتن فکرمیکردند وبه تعلیم وتعلم مشغول
می شدند!.
-حلاج را بردارش میبردندوپرسیدند که عشق چیست؟ گفت: امروزبینی و فردابینی و پس فردا
بینی؛ آن روزش بکشتند! فردایش بسوختند! وپس فردایش خاکستربرآب دجله دادند!!!
-ممکن نیست درهردو رفتارمتناقض کسی صادق باشد.
*دکارت : من می اندیشم پس هستم
*کامو : من عصیان میکنم پس هستم *رب النوع هاو خدایان باستان : سرعت = فرفوریوس. زیبایی = ونوس
عظمت = زیوس عشق = بیاتریس
*دکترشریعتی: چقدراین جنس لطیف ازخشونت وسختی خوشش میآید! وقتی طرف رارام میبیند،
عصیان میکند، اماوقتی عاصی میبیند، رام میشود! درست به همین دلیل است که غالب مردان
متفکرودانشمندوفهمیده ازاین بابت گرفتارند!!
*مولانا : گفت پیغمبرکه زن برعاقلان چیره آید، نیزبرصاحبدلان!، لیک بر زن ابلهان چیره شوند!!!
" جز درحال عبور، فرصتی برای دیدارنیست"
***********
صفحه-2 ( جمله وپاراگراف اندیشمندان )
* عین القضات همدانی : میگویندچون درپایان دوازدهمین سال بعثت، مانی، ارژنگ رابه پایان برد
وبه خداداد، خدادرآن نگریست وسه شب وسه روزازآن چشم برنداشت وچون به فصل"اشک ودرد
وانتظار"رسید، ناگهان سربرداشت، نفسی راکه ازآغازخلقت درسینه نگه داشته بود
برکشید ودرحالیکه اشک شوق درچشمش حلقه می بست گفت :
"شمعی پنهان بودم دوست داشتم مرابشناسند، مانی راآفریدم واکنون به کام دل خویش -
رسیدم" وسپس به اندیشه فرورفت وشبی را تاسحربیدارماند، دراندیشه ی انسان، وسحر
گاه ازشوق فریاد زدکه :
( تبارک الله احسن الخالقین )
* دکترعلی شریعتی : هجرت درسرنوشت هرپیغمبری است.هرمذهب بزرگی، هرتمدن و
فرهنگ بزرگی زاییده ی هجرت است.
= مرددردوست داشتن، گاه، خلق وخوی کودک میگیرد!
= عشق تنها کاربی چون چرای عالم است.
=غرورحجاب راه است که گفته اند" نامردغرورش را میفروشدوجوانمردآن را
میشکند، نه به زروزور، بلکه برسردوست.
= ای نسل اسیروطنم : تومیدانی وهمه میدانندکه زندگی ازتحمیل لبخندی برلبان من
ازآوردن برق امیدی درنگاه من ، ازبرانگیختن موج شعفی دردل من عاجزاست...
= من به آنچه ازمن نیست اگرتعصب بورزم برآنچه ازآن من است ومال من است ،
غفلت ورزیده ام.
=
صفحه -1 ( سخن وپاراگراف اندیشمندان )
* پیامبر( ص ) : آخرمایخرج عن قلوب الصدیقین حب الجاه
آخرین چیزی که ازقلب راستان بیرون میرود، جاه طلبی است.
* برتراند راسل : ریشه ی همه ی غرایز آدمی خودخواهی است.
* سقراط : من فلسفه را ازآسمان به زمین فرود آوردم
* ارسطو : ایرانی باهوش وبافرهنگ است امادربرابر بیگانه نرم است وزورپذیر.
* شاندل : فلسفه ومذهب اگردرزیریک سقف نباید زندگی کنند، لااقل دریک
هوا باید دم بزنند.
* شمس تبریزی : هیچ غمی تورانباید بیازارد، هیچ دلی تورانباید دوست بدارد
جزغم من، جزدل من، نه حتی غم خودت، نه حتی دل خودت.
* شاندل : نمره انظباط هرکسی باید با فشارخونش یکی باشد!
* پل والری :نصیحت باید مثل ویتامین درمیوه مخفی باشد.
* ناشناس : شرف مردهمچون بکارت یک دختراست، اگریکبارلکه دارشد،
دیگرجبران پذیرنیست!
* نیچه : ازدواج قلعه ای است که هرکه درآن است میکوشدتابیرون آید، وهرکه
بیرون است میخواهدبه درون آید!!
* شاندل : اسلام به ایران که آمد، دیگرنه اسلام، اسلام ماندونه ایران، ایران؛ هردورفتند
ونابودشدند! وازهردوجزنامی ویادی وتصویری برجانماند! این هردو رفتند و
تشیع رابرجانهادند؛ تشیع فرزندرشیدوعزیزاین ازدواج مقدس بود!.
* پیامبر( ص ) : رهاکن آنچه راکه بدان نمیرسی و چشم بپوش ازآنچه که ازآن تو نیست.