ایـــــن خـــــام ره نرفتــــــــه

ایـــــن خـــــام ره نرفتــــــــه

خفتــــه خــبرندارد ســـردرکـــنارجانـان! کــه ایـن شـب درازباشــددرچــــشم پاسبانــان!
ایـــــن خـــــام ره نرفتــــــــه

ایـــــن خـــــام ره نرفتــــــــه

خفتــــه خــبرندارد ســـردرکـــنارجانـان! کــه ایـن شـب درازباشــددرچــــشم پاسبانــان!

عماد خراسانی ((ورد زبان)

دوستت دارم ودانم که توئی دشمن جانم

ازچه بادشمن جانم شده ام دوست ندانم


غمم اینست که چون ماه نوانگشت نمائی

ورنه غم نیست که درعشق تورسوای جهانم


دم به دم حلقه ی این دام شودتنگتر ومن

دست وپائی نزنم،خودزکمندت نرهانم


سر پرشورمرانه ،شبی ایدوست به دامان

تا شوی فتنه ی سازدلم وسوز نهانم


نکته ی عشق زمن پرس به یک بوسه که دانی

پیر این دیرکهن مست کنم گرچه جوانم


سرو بودم سرزلف تو بپیچید سرم را

یاد باد آن همه آزادگی وتاب وتوانم 


آن لئیم است که چیزی دهد وبازستاند

جان اگر نیز ستانی، زتو من دل نستانم


گربینی تو هم آن چهره به روزم بنشینی

نیم شب مست چوبرتخت خیالت بنشانم


گریه ازمردم هشیارخلائق نپسندند

شده ام مست تا که قطره اشکی بفشانم


ترسم آخر براغیار برم نام عزیزت

چه کنم بی تو چه سازم؟شده ای وردزبانم


اندرفضایل موبایل

چقدراززمانی، که دربود زمانی! 

بباید زل زنیم، به جاییکه دانی! 


که آیارسیده، پیامی ز ایکس(x)

یاگرفته تماس ، توشایدندانی!


اپلی های تازه،گوشی قراضه

فضای دوگیگی، یک جای پنهانی!


تماسهای صوتی، یاپاسخ نداده

ایمیل رسیده، این شد زندگانی!


زدست پیامک، کجاقایم شدن!

خدا، حق مارا زکی میستانی؟


مگربرسرما، کم ریخته مشکل

کزین باغ هردم بری میرسانی!

   

نمیدانم ایا می توان شد خلاص؟

گرکه داده های نوین رانخوانی!؟


اگرغافل شوی'تواین داده هارا

بس است تاکه ناگه ،هر از بر ندانی!


اگرخواهی یک، راه چاره  بیابی

به روز باش جانا ، ورنه، عقب میمانی


گذشت آن زمانی، که چندین ماه وسال

نه پیامی ازیار، نه هیچ امتحانی ! 



وداع

آیدآن روزی که خاک ازخاک من برسرکنی

ترک من وقت وداع بادیدگان ترکنی


یک نگاه خیره خاکم را، پس آنگه پشت سر

تاکه مرگم رابرای خویشتن باورکنی


نیستم تا بنگرم درکوچه های بیکسی 

زنده رویای مراباچهره ی مادرکنی! 


زارچون ابربهاران برزمین باریده ام

گل نبودم که مرا بی اعتبارپرپرکنی


دوست دارم در شب خاموش سرد برکه ای

رازچشمان مراباچشم نیلوفرکنی


آه، دستان مرابیرون کن ازداغ وفا

تابه دفنی مهربان همتای یکدیگرکنی

صفحه-3 ( جمله وپاراگراف اندیشمندان )

*جنید :   -جنیدبامریدان ازمیدان بغدادمیگذشت ،سارق مشهوری که کوهستان های حومه شهر 

   را در زیرشمشیرخویش گرفته بود، برسرداربالابرده بودند، عبرت خلق را، جنیدپیش آمدوبرپای

   اوبوسه زد! مریدان خروش کردند، گفت :برپای آن مردبایدبوسه دادکه درراه خویش تابدین جا

    بالا آمده است!

*دکترشریعتی:  رقت بارترین منظره ای که مرگ رانیزمیگریاند، التماس یک گرگ است! ناله ی 

       عاجزانه ی یک شیراست! نه، گریستن یک مرداست!.

     =آدمی درزندگی همواره خودرامیپوشاند، همواره درزیرنقابی که به چشم دیگران زیبامیآید،

        مخفی است، تنهادوجااست که هرکسی خودش است: بسترمرگ وسلول زندان.

     =روح های اندک( کوچک )درادبیات وغزل وقصیده میمانند،دلهای محتاج تربزودی به عرفان

         میرسند.

     = تملک ویژه ی عشق های طبیعت است که اورابرای خودمیخواهد،"دوست داشتن"است که 

          اورابرای او میخواهد

    = پدر به وظیفه عمل میکندوباعقل می اندیشد، مادربه عاطفه عمل میکند، بادل می اندیشد.

     =آخرت گریزگاه کسانی است که ، یادردنیاچیزی نداشته اند ، یادنیارابه چیزی نگرفته اند.

      =عمل معلول فهمیدن نیست، معلول ایمان است.بعدازعمل آنگاه بایدکوشیدتافلسفه احکام

        فهمیده شود! هرمومنی بایدروزه بگیرد، نمازبخواند، نیایش کند، جهادکندو...وپس ازعمل

         بیاندیشدکه چرا؟ اصل تقلیدوتعبدچنین است!!

*ناشناس : نظریاتی درخصوص فلسفه :

   -گفتم این فلسفه وشعرچه باشد           گفتادست وپایی شکل وآنگه نظربینایی

     -حکیمان بخصوص مشاییون باعقل میاندیشند. عین القضات درموردآنها میگوید: آنهاشریعت 

        راعاطل مینهند و خودبه باطل میروند.

       مشاء یعنی روندگان، چون این عقلیون درحال راه رفتن فکرمیکردند وبه تعلیم وتعلم مشغول

          می شدند!.

     -حلاج را بردارش میبردندوپرسیدند که عشق چیست؟ گفت: امروزبینی و فردابینی و پس فردا

        بینی؛ آن روزش بکشتند! فردایش بسوختند! وپس فردایش خاکستربرآب دجله دادند!!!

       -ممکن نیست درهردو رفتارمتناقض کسی صادق باشد.

     *دکارت : من می اندیشم پس هستم

       *کامو :  من عصیان میکنم پس هستم                                                                                                 *رب النوع هاو خدایان باستان :       سرعت = فرفوریوس.        زیبایی = ونوس

                                            عظمت = زیوس                عشق = بیاتریس

*دکترشریعتی: چقدراین جنس لطیف ازخشونت وسختی خوشش میآید! وقتی طرف رارام میبیند،

      عصیان میکند، اماوقتی عاصی میبیند، رام میشود! درست به همین دلیل است که غالب مردان

        متفکرودانشمندوفهمیده ازاین بابت گرفتارند!! 

*مولانا : گفت پیغمبرکه زن برعاقلان چیره آید، نیزبرصاحبدلان!، لیک بر زن ابلهان چیره شوند!!!


                        " جز درحال عبور، فرصتی برای دیدارنیست"

                                        ***********