عطار ( دل )

زهی درکوی عشقت مسکن دل

چه میخواهی ازاین خون خوردن دل

چکیده خون دل بردامن جان

گرفته جان پرخون دامن دل

ازآن روزی که دل دیوانه ی توست 

به صد جان من شدم درشیون دل

منادی می کند درشهرامروز

که خون عاشقان درگردن دل 

چورسوا کرد مارا دردعشقت

همی کوشم به رسوا کردن دل

چوعشقت آتشی درجان من زد 

برآمد دود عشق ازروزن دل 

زهی خال وزهی روی چوماهت 

که دل هم دام جان هم ارزن دل 

مکن جانا دل مارا نگه دار

که آسان است برتو بردن دل

چوگل اندر هوای روی خوبت

به خون درمی کشم پیراهن دل

بیا جانا رضای ما نگهدار

که برجانت بود آزردن دل

بیا جانا دل عطار کن شاد

که نزدیکست وقت رفتن دل 

سنائی (ملکا)

ملکا ذکرتوگویم،که تو پاکی وخدائی

نروم جزبه همان ره که توام راه نمائی‌ 

همه درگاه توجویم،همه ازفضل توپویم

همه توصیف توگویم که به توحیدسزائی

توحکیمی تورحیمی توعظیمی توکریمی

تونماینده ی فضلی توسزاوار سنائی

نتوان وصف توگفتن که تودروصف نگنجی

نتوان شبه توجستن که تودروهم نیائی

لب ودندان سنائی،همه توحیدتو گوید

مگرازآتش دوزخ،بودش روی رهائی