عبید زاکانی

بی یارودل شکســـته ودورازدیارخویــش 

درمانــــده ایم عاجـزوحیـران به کارخویش

ازروزگـارهیــچ مـــرادی نیــــافتــــــیم

آزرده ایـــم لاجــرم  ازروزگارخویــــــش

نــه کاردل به کام ونه دلـدارسازگـــــــار

خونیـن دلـم زطـالع ناسازگـارخویـــــــش

بگـذارتاغــمم بکشـد،حــق به دست اوست

تاخــودچــراشـدم ازغمـــگسارخویـــــش

یکــدم قـرارنیست،دلم را زتاب عشــــــق

درآتــشم زدست دل بی قـرارخویــــــش

ازبـهرآنــکه میــزند،آبــی برآتــــــــشم

منت پـــذیرم ازمـژه ی سیل بارخویــــش

دیوانــه دل به عــشق سپاردعبیــــــدوار

عاقـــل به دست دل ندهـداختیـارخویـــش