ایـــــن خـــــام ره نرفتــــــــه

ایـــــن خـــــام ره نرفتــــــــه

خفتــــه خــبرندارد ســـردرکـــنارجانـان! کــه ایـن شـب درازباشــددرچــــشم پاسبانــان!
ایـــــن خـــــام ره نرفتــــــــه

ایـــــن خـــــام ره نرفتــــــــه

خفتــــه خــبرندارد ســـردرکـــنارجانـان! کــه ایـن شـب درازباشــددرچــــشم پاسبانــان!

خبرجعلی


                  آرام دلـم را اشـــکبار

              وچـــه غمــــگنانـه یافــــتم

                   ازپــس اتـــفاقی...

             کـه مرابه هــجری الـــــــیم

              ناگزیـــرکــــرده بـــــــــود!


           آری، خــبر،با باراندوه گـــسارش

          آسیــــمه سـروناآرام دل کـرده بـود

                    آرام جــانی را

         درآغــازفــــلقی آذرنـــگ ومغمـــوم

                      ونیــزهـــم،

         آشفــــته سامــان وآب حسـرت روان

             درگـــذرمسـاء ی وصـــباحی

                 تاکـــه بــه ناگــــهان 

            بی هــــیچ خبـرازواقـــــعه

                       ســررســم...

             وفــغان ونالــــه ی شـــادی

       بابـهت وهیــــجان ناشـی ازاشتبـاهی

         کــه رخ داده بــــود،درهم بیامیـزد

    وصحــــنه ای غریب ومتـــناقض بیافـــریــند،

                 تاباورمــان شودکـــه:

                 چــرا زودباورکنـــیم!؟

                چــراصــــبورنباشــــیم!؟


ترانـــه ی عشــق

با توهسـتم هـــا دلم، وقت خواب رفتنــته

دیــــگه ازمن چی میخوای؟ وقت دل کندنــته

روزا که یه ریز ازبا وفائی داری میگی دل مـــــن

که انـــــگارپیدا نمیــشه ،اصلن یه کسی قابل من

شب که میــــشه زندگیم ازدست توتبـاه میـشه

چون تو میدونی که آهـم باناله ام سودامیـشه


نمی دونم این همه سال ،چرا مــن حالیت نکــــردم !

کـــه واســـه ی عاشق شدن،حقیقتش زیادی ســـــردم!

تـــــوخودت خوب میدونی روح وروانم پــردرده!

آخه با ایـــــن اوضـــــاع روزگار،کیــــه که عاشقی کرده؟

 

پس ای دل ساده ی من،کوتاه بیا،بازی نکن باآبروم

بزاراینجــوری آسوده باشـم،تو هیچی نیاربه روم 

نمی خوام دلـــخورشی اماتوی این وادی فتنـه های شوم 

ممــکنه باعث شی تابیفـته تشت رسواییـم ازپشت بوم!


آخــه اینــجا دیگه ارزشی نمونده برا عاشــق شدن ودلدادگـی

که اگه بازدنیابیان شیرین وفرهاد،معلوم نیس تشکیل بدن یه زندگی

میدونـی شرط اول عاشقی ، همراهی وصداقت همیشـــگیس

نــه جامونــدن وپس گذاشتن وخستگیهای نیمه راه زندگییس


می بینی اینها فقط یه کم از خصلت آدمهای روزگارماست

تازه شرم دارم بگم ازشیوه ی خیانتـــهاوهرزه گی !

حالا ای دل صبورم ،دوباره ازمن میخوای عاشق بشم؟

وقتیکه یقین دارم هنوزبه جائی نرسیده زندگی ،

 یامبتلا به افسردگیم یاکه اسیرعارضه ی دلزد گـی!


خوب بااین اوضاع واحوال باتوام تو دل بیچاره ی من ! 

دیگه برداردست ازاین سادگی وحرفهای تکراری نزن!

بهتره که بگذره همین جوری، زندگــی خالی  من

 من که ازمردم مجبور جدانیستم ،بزاربعضی هرچه دوست دارن بگن


م.رامــا(دیکــــته)

    بـــچه ها !!

    کاغــــــــذی بردا ریــــــد

    بــــنویســـید: کـــبوتر زیـــباست

    بـــــنویســـید: کـــلاغ بی نــــهایت زشت اسـت

    بــــــنویســـید که آذرخــــوب اسـت

    بـــــــنویســـید که دارا فــــردا، 

                                قـــــــهرمان می زایـــــــد

  بـــــــنویســـید که دارایــــک ...       دارد

    بــــــــنویســــید که آذر

                           بـــــی عـروســـــــک هم

    تاشـب جمــــــعه ی آینــــــده،

    مـــــشق تان این باشـــــد

                             که پــــــدردنـــــدان دارد،

                           اما، نان نـــــداردبــــــخورد.


عماد خراسانی (گرچه مستیم)

گرچـــه مستیم وخرابــیم چـوشبـــهای دگـر
بازکن ســـاقی مجــلس, سرمینــای دگــــر

امشبی راکـــه درآنــیم،غنیــمت شمــریـــم
شایــــدای جـان ! نرسیـــدیم به فردای دگر 

مستِ مســتم مشـــکن قدرخودای پنجــهٔ غم
من به میخانــــه ام امشب توبـروجـــای دگـر

چه به میخانـــه چه محــراب حرامـــم باشـــد
گــربه جز عـــشق توام، هست تمنـــای دگـر

تا روم ازپـــیِ یــارِدگــــری می بایــــــــد 
جـزدلِ مــــن دلـی وجـــزتو دلآرای دگـــــر

نشنیـــده است گلــی بوی تو ای غنچـــهٔ ناز
بـــوده ام ورنـه بسـی همــدم گلــهای دگـر

توسیــه چشـــم چوآیٔـی به تماشـــای چمـن 
نگــــذاری به کسی، چشــم تماشـــای دگر

باده پیــــش آرکه رفتند ازایـن مکــــتب راز
اوســـــتادان کــه فزودند، معــــمّای دگــر

این قفــــس رانـبود، روزنــی ای مرغ پریش
آرزوساخــــته بسـتانِ طـــــرب زای دگـــــر

گـربهشـــتی است رخ تست،نـــگارا کـه درآن
میــــــتوان کردبه هـرلحــــظه تماشــای دگر

ازتــوزیــباصـــنم،اینــقدرجفا زیــــــبا نیـست
گــــیرم این دل نــتوان داد بـــه زیـــبای دگر

مــی فروشــان همــه دانــند،عــــمادا که بود
عاشـــــقان راحـرم ودیــرو کلیــــسای دگًـــر