ساسان مظهری ( یادش بخیر )

یادش بخیر آن روز ، روزی که با تو بودم 

روزی که غـصه ها را از روی دل زدودم 

یادش بخیر وقتی دستت به دست من بود 

وقتی که پیش رویت از عشق تو سرودم 

یادت میاید آن روز ، روزی که قول دادی 

باشی همیشه عشق و امیـ ـدِ بر وجودم  

 گفتم برای عشقت خوانــــم نماز حاجت 

بر عهد خود نمانــدی من باز در سجودم 

هرروز می نوشتــم میمــیرم ار نباشی 

رفتی و زنده هستم،ای کاش مرده بودم 

گـــفتی به عشق پاکم لایق نبوده ای تو

 امّا گـــمانم این است من لایقــت نبودم

 هرچــندکه با جفایت شکسته ای دلــم را 

عـشق تو لانه کرده در قلب و تار و پودم  

نقص کلام وحرفم برمن ببخش توای عشق 

در حال بغض و گریه من شعرم را سرودم

ساسان مظهری ( طعنه ... )

طعنه زند همی به شب، رنگ سیاه موی تو 

غین غزل بریده ام ، زل زده ام به روی تو 

شانه نشد خم از غم و غصه و درد بیشمار 

شانه چنان شکسته ام در خم و پیچ موی تو 

رسم طواف اگر بود، دور حریم کعبه ات 

دور هزار می زنم ،من به سرا و کوی تو  

گر بکند زنده زمین ،عطر و هوای نو بهار 

مرده بسی زنده کند ،معجزه های بوی تو  

نام تو قطره بشنود، رخنه کند به سنگها 

چشمه خروش می کند، در پی و جستجوی تو 

ای که طلوع زندگی ،بی تو غروب می شود 

قبله تویی رخ بنما ، سجده کنم به سوی تو 

میگذری اگر شبی، به کوی ما سری بزن 

سر زده ام چو پیش تر،من به سرا و کوی تو